De workshop portretschilderen die we zouden hebben ging niet door, wegens te weinig aanmeldingen. Daarom gingen we zelf maar aan de slag. Zonder begeleiding. Met onze eigen vertrouwde spullen. Dat leverde een paar heel verschillende portretten op.
Zo hadden we iemand die verbluffend snel een schilderij van Charlotte Salomon had nagetekend. In één keer trefzeker. Ze had besloten niet meer zo te twijfelen en gewoon tot actie over te gaan, zei ze. Na afloop bleek ze zelfs drie schilderingen te hebben afgemaakt, waar de rest van ons niet veel verder dan één kwam.
Een ander heeft juist een zoekende hand van tekenen. Ze maakte ook drie tekeningen, maar veel losser, met heel veel fijne lijnen.
We hebben ook iemand die juist hele stevige lijnen en vlakken neerzet. Met erg leuk resultaat. Misschien lijkt het niet op het origineel. Misschien is het wel beter dan het origineel!
Ik ben zelf van de details, het is bij mijn niet snel helemaal goed. Ik begin licht, kijken hoe dat wordt, en dan steeds een stukje erbij. Maar helemaal zwart zul je mij niet snel zien doen.
Grappig om te zien hoe de portretten dus niet alleen iets over de geportretteerde zeggen, maar ook over de portretteerder.