Ons jaarlijkse tripje naar Jeanne was (alweer!) zonovergoten. Alle parasols werden bijgezet. Ook op de weg was het heet, want er was flinke file. Een paar kwamen hierdoor later aan. Maar iedereen werd warm ontvangen. En na de voortreffelijke lunch konden we fijn de hele middag in de prachtige tuin tekenen. En flink bijkletsen natuurlijk.
Onder de grote bomen was het aangenaam. En we hadden zicht op verschillende mooie bloemen, struiken en bomen. De hortensia stond prachtig te bloeien. We hebben dit jaar vrij veel regen gehad, en dat vinden ze fijn. Maar zo’n hele struik tekenen valt nog niet mee. Al die bloemschermen die weer uit kleinere bloemen bestaan… Wát een werk! In die hitte! Dan liever een studie naar die bloemschermen. Dat was meteen ook een studie naar de wateroplosbare waskrijt: eerst de ondergrond licht aanzetten en dan met water ‘uitsmeren’. Alle details gaan dan verloren, dus die hoef je eerst nog niet te doen. (Weten we nu.) Dan de ondergrond laten drogen. Daarna zet je de fijne details er met de droge waskrijt overheen. Dat levert mooie, herkenbare bloemen. Je ziet gewoon hoe teer de blaadjes zijn.
Een andere bloem die mooi stond te wezen, was een distel. Deze had perfect ronde bollen met blauw-grijze stekels. Een uitdaging! Hier is de kunst: eerst kijken, dan tekenen. Hoe pakken we dit aan? Welke kleuren zie ik nu eigenlijk? Het bleek dat de bol een soort bruin-groen was en de stekels veel lichter. Dus begonnen met de bol. Nee, wacht, linksboven is de bol lichter dan rechtsonder. Haha, dan krijg je al vanzelf dat-ie er bolvormig uit gaat zien, in plaats van plat. Dan de stekels. De middelste is een punt. Daaromheen zijn het streepjes die allemaal naar dat punt wijzen. Wacht eens… er zit ook nog kleurverloop in de streepjes. Helaas is het met pastelkrijt moeilijk om de streepjes echt dun te maken. Laat staan om de kleuren nog te mengen. Maar naast elkaar ziet het er van een afstand wel wat gemengd uit. Ook de stengels zijn iets breder dan in het echt. Tja, volgende keer een mesje mee om het pastel in en puntje te slijpen.
Niet iedereen houdt van bloemen tekenen. Gelukkig bevat de tuin ook andere dingen. Wat dacht je van de scherven van oude bloempotten? Willekeurig op een hoop gegooid levert het toch een fraaie compositie. Heerlijk om in de schaduw van de bomen je pennetje over het papier te bewegen. Het is even zoeken hoeveel detail elke scherf moet krijgen. Niet allemaal hetzelfde, want dan krijg je een brei. Beter kun je een paar scherven goed aanzetten met meer licht-donker. Voor de inktpen is het immers ook belangrijk om eerst te kijken en dan te tekenen. Maar dan kijk je vooral: waar is het licht en waar is het donker.
Ondanks de goede zorgen en het heerlijke citroen-ijswater van Jeanne waren we toch niet zo geconcentreerd als anders. Nou, daar weten we wel wat op. Wat dacht je van een mandela? Lukt altijd. En je ziet de inspiratie van de kleuren van de bloemen. En als je écht rustig aan wilt doen: inkleuren! Er zijn boekjes met hele mooie voorgedrukte tekeningen. Uiteraard kozen we voor eentje met bloemen.
Jeanne, nogmaals bedankt voor je warme ontvangst, de heerlijke lunch en de fantastische gastvrijheid.